Το χιόνι και τα... συναισθήματα

 Χιόνια σε όλη την Ελλάδα πλέον που αν και δημιουργούν μεγάλα προβλήματα, όλοι είμαστε έστω και λίγο χαρούμενοι για το μαγευτικό, λευκό τοπίο που αντικρίζουμε μπροστά μας.
Εγώ, θα γράψω για τη θετική πλευρά αυτού του..φαινομένου που δεν είναι παρά το τι συναισθήματα θα μπορούσε να μας δημιουργεί. Ίσως να σκεφτείτε πως είναι ανούσιο να διαβάσετε αυτό το άρθρο παρόλ' αυτά, αν το κάνετε μπορεί να εντοπίσετε και κάτι πιο βαθύ σε κάτι φυσικό και απλό.
Εύχομαι όλα τα χρόνια της ζωής μου να έχω αυτόν τον παιδικό ενθουσιασμό στην εικόνα ενός λευκού τοπίου. Τον αυθορμητισμό να φωνάξω ''χιόνι!", όπως τα μικρά παιδιά. Είναι γνωστό πως κάτι τέτοιο θυμίζει Χριστούγεννα και έχω μιλήσει άπειρες φορές για την γιορτή αυτή. Αυτομάτως σου δημιουργεί μία αίσθηση θαλπωρής, ηρεμίας και...εντάξει εγώ νιώθω πως θέλω να αγκαλιάσω και κάποιον! Είναι αστείο το ξέρω, αλλά αυτό νιώθω. Κοιτάω έξω από το παράθυρο όλη την ώρα. Το πως πέφτουν οι νιφάδες με τρόπο σχεδόν μαγικό, σαν να χορεύουν. Ο ουρανός δεν φαίνεται μουντός όπως όταν ετοιμάζεται να βρέξει. Εκπέμπει μία ηρεμία, απίστευτη ηρεμία που στην μεταδίδει ανεξαιρέτως το πως είσαι.
Γι' αυτό μην σκέφτεστε μόνο τα αρνητικά του χιονιού. Σκεφτείτε τη "μαγεία" του, τη θαλπωρή, την αγάπη που σας κάνει να νιώθετε(ελπίζω δηλαδή :)) και οτιδήποτε άλλο!
Λευκά Αντίο σε όλους!!!