J. P. Delaney : Πίστεψε με
3:45:00 μ.μ.
Επανέρχομαι με ένα ακόμα ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο παίζει αρκετά με το μυαλό σου. Από τη στιγμή που διάβασα την περίληψη, κατάλαβα πως δεν θα βγάλω άκρη μέχρι την τελευταία σελίδα. Όπως και έγινε.
Η πρωταγωνίστρια, Κλερ, δουλεύει για μια δικηγορική εταιρεία με σκοπό να "ψαρεύει" συζύγους που έχουν διαπράξει απιστία προς τη σύζυγό τους. Έτσι καταφέρνει και να συντηρείται και να σπουδάζει υποκριτική, κάτι που λατρεύει. Σε μια υπόθεση όμως, τα πράγματα πάνε στραβά γιατί η σύζυγος καταλήγει φρικτά δολοφονημένη. Έτσι η Κλερ αναγκάζεται να παίξει έναν ρόλο, ώστε να ανακαλύψει αν ο σύζυγος είναι δολοφόνος. Αυτό όμως θα προκαλέσει μια σειρά γεγονότων που κάθε άλλο προβλέψιμα δεν είναι πόσο μάλλον πιστευτά. Και αυτό διότι κάνεις δεν γνωρίζει ποιες πράξεις και λόγια είναι αληθινά και ποια αποτελούν μέρος του ρόλου.
Μέχρι σχεδόν στη μέση, μπορεί ο αναγνώστης, να διακρίνει τι ισχύει και τι όχι. Από ένα σημείο και μετά όμως, που τα πράγματα δυσκολεύουν, λανθασμένα ακολουθεί και καταλαβαίνει αυτό που απλά διαβάζει. Μόνο όταν φτάσει στο τέλος, θα δει πως όλα ήταν απλά θέατρο και η Κλερ ακολουθούσε το σενάριο του ρόλου της τόσο καλά που είχε ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό. Πραγματικά, παρά πολύ καλό.
Λίγα λογια:
Η πρωταγωνίστρια, Κλερ, δουλεύει για μια δικηγορική εταιρεία με σκοπό να "ψαρεύει" συζύγους που έχουν διαπράξει απιστία προς τη σύζυγό τους. Έτσι καταφέρνει και να συντηρείται και να σπουδάζει υποκριτική, κάτι που λατρεύει. Σε μια υπόθεση όμως, τα πράγματα πάνε στραβά γιατί η σύζυγος καταλήγει φρικτά δολοφονημένη. Έτσι η Κλερ αναγκάζεται να παίξει έναν ρόλο, ώστε να ανακαλύψει αν ο σύζυγος είναι δολοφόνος. Αυτό όμως θα προκαλέσει μια σειρά γεγονότων που κάθε άλλο προβλέψιμα δεν είναι πόσο μάλλον πιστευτά. Και αυτό διότι κάνεις δεν γνωρίζει ποιες πράξεις και λόγια είναι αληθινά και ποια αποτελούν μέρος του ρόλου.
Μέχρι σχεδόν στη μέση, μπορεί ο αναγνώστης, να διακρίνει τι ισχύει και τι όχι. Από ένα σημείο και μετά όμως, που τα πράγματα δυσκολεύουν, λανθασμένα ακολουθεί και καταλαβαίνει αυτό που απλά διαβάζει. Μόνο όταν φτάσει στο τέλος, θα δει πως όλα ήταν απλά θέατρο και η Κλερ ακολουθούσε το σενάριο του ρόλου της τόσο καλά που είχε ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό. Πραγματικά, παρά πολύ καλό.
Λίγα λογια:
Η Κλερ, Βρετανίδα ηθοποιός στη Νέα Υόρκη χωρίς πράσινη κάρτα, χρειάζεται δουλειά και λεφτά για να επιβιώσει. Και βρίσκει και τα δύο. Αλλά όχι με τον συνηθισμένο τρόπο που θα περίμενε κανείς.
Συμφωνεί να χρησιμεύσει ως δόλωμα για λογαριασμός μιας εταιρείας δικηγόρων που αναλαμβάνει διαζύγια. Αποστολή της είναι να παγιδεύει συζύγους που απατούν τις γυναίκες τους, καταγράφοντας τις ερωτικές προτάσεις τους. Οι κανόνες; Να μη ρίχνεται εκείνη στο υποψήφιο θύμα∙ να του κάνει ξεκάθαρο ότι είναι διαθέσιμη, αλλά να περιμένει την πρόταση από εκείνον και όχι το αντίστροφο. Η εταιρεία αναζητά αποδεικτικά στοιχεία, όχι εξαναγκασμό. Εξάλλου, οι αθώοι δεν έχουν τίποτε να κρύψουν.
Και τότε το παιχνίδι αλλάζει.
Όταν η γυναίκα ενός από τους στόχους της Κλερ δολοφονείται άγρια, η αστυνομία είναι σίγουρη ότι ο σύζυγος είναι ο θύτης∙ έτσι, για να τον πιάσει προτού σκοτώσει ξανά, αναθέτει στην Κλερ να τον κάνει να ομολογήσει. Η Κλερ μπορεί να τα καταφέρει. Είναι εξαιρετική στο να μιμείται κάποια που δεν είναι, να υιοθετεί μια νέα φωνή και ταυτότητα. Για μια γυναίκα που είναι κορυφή στην τέχνη της χειραγώγησης, πόσο δύσκολο είναι να παγιδεύσει έναν δολοφόνο;
Όμως τελικά ποιος είναι το δόλωμα και ποιος το θύμα;
0 σχόλια