Έχω να δηλώσω πως είναι η πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο της συγκεκριμένης συγγραφέως, αν και έχω στη συλλογή μου ένα δικό της. Ωστόσο, δεν μου τράβηξε το ενδιαφέρον, οπότε και το άφησα. 
 ''Το χρυσό κλουβί'', όμως ήταν πάρα πολύ καλό από την αρχή της ανάγνωσης. Βέβαια, ομολογώ πως υπήρξε μεγάλη προώθηση, αλλά και αποδοχή καθώς οι εκδόσεις Μεταίχμιο φρόντισαν να υπάρχουν πολλά υπογεγραμμένα αντίτυπα και δώρα, όπως ένα άρωμα και μία tote bag. Κατά τη γνώμη μου, πολύ αξιόλογη κίνηση και αρκετά πρωτοποριακή για τα δεδομένα της Ελλάδας, όσον αφορά το βιβλίο.
 Τώρα σχετικά με το ποια είναι η υπόθεση, θα αρχίσω λέγοντας πως πρόκειται για ψυχολογικό θρίλερ. Η Camilla Lackberg και ο Jo Nesbo είναι κατ' εμέ οι κυρίαρχοι και οι πιο ταλαντούχοι, όσον αφορά το αστυνομικό μυθιστόρημα και το ψυχολογικό θρίλερ. Το συγκεκριμένο κατακλύζεται από τον φεμινισμό, τη γυναικεία δύναμη, τη θέση της γυναίκας στην εργασία και την γυναικεία εκδίκηση.
 Η Φέι είναι μία πανέξυπνη γυναίκα, με σκοτεινό παρελθόν που γνωρίζει και παντρεύεται τον Τζακ. Η ίδια δημιούργησε και μόχθησε για την εταιρεία που τους έκανε πλούσιους και κυρίως που έκανε γνωστό τον Τζακ. Ωστόσο θυσίασε πάρα πολλά, ακόμα και την αυτοεκτίμηση της για όλα τα παραπάνω αλλά και για την οικογένεια τους. Εν τέλει βρίσκει τον άντρα της να την απατάει και μετά από μία αξιολύπητη προσπάθεια να τον πείσει να την αγαπήσει ξανά, αποφασίζει να πάρει εκδίκηση. Αυτού του είδους την εκδίκηση που σε καταστρέφει ως προσωπικότητα, σε κάνει μισητό στο κόσμο και το καλύτερο είναι πως πρόκειται για μία εκδίκηση που έχει τα θεμέλιά της σε αλήθειες και γεγονότα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. 
 Μου άρεσε πάρα πολύ η γραφή της Lackberg, όσο και η Φέι ως χαρακτήρας. Σας έχω μιλήσει άπειρες φορές για το πόσο μεγάλη θαυμάστρια είμαι, της τεχνικής εναλλαγής είτε προσώπων είτε παρελθόντος-παρόντος, κάτι που η συγγραφέας εφαρμόζει. Από την αρχή μέχρι το τέλος είναι άρτια δομημένο και αν και ίσως στην αρχή δεν σου εξάπτει τόσο την περιέργεια στη συνέχεια, δεν θα μπορείς να το αφήσεις.

Λίγα λόγια:
Η Φέι μοιάζει να τα έχει όλα: έναν τέλειο σύζυγο, μια πολυαγαπημένη κόρη και ένα πολυτελές διαμέρισμα στην καλύτερη περιοχή της Στοκχόλμης. Όμως σκοτεινές αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία σ’ ένα γραφικό ψαροχώρι, τη Φιελμπάκα, τη στοιχειώνουν και νιώθει όλο και περισσότερο σαν φυλακισμένη σε χρυσό κλουβί. 
Κάποτε ήταν μια δυνατή και φιλόδοξη γυναίκα, πριν τα παρατήσει όλα για τον σύζυγό της τον Τζακ. Όταν διαπιστώνει πως εκείνος την απατά, ο κόσμος της Φέι γκρεμίζεται και μένει εντελώς ξεκρέμαστη. Είναι κυριολεκτικά καταρρακωμένη, ώσπου αποφασίζει να πληρώσει τον Τζακ με το ακριβές αντίτιμο της προδοσίας του, με τη δίκαιη εκδίκησή της. 
Το Χρυσό κλουβί είναι ένα γενναίο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα που τη χρησιμοποίησαν, την πρόδωσαν ώσπου να πάρει τη μοίρα στα χέρια της. Μια δραματική ιστορία εξαπάτησης, λύτρωσης και εκδίκησης. 

 Ντρέπομαι που σας ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι. Και αυτό διότι, δηλώνοντας συνεχώς φανατική αναγνώστρια αστυνομικών μυθιστορημάτων, θα έπρεπε να ξεκινήσω κατευθείαν από τα θεμέλια. Όλοι οι μεγάλοι σκανδιναβοί, αλλά και οι υπόλοιποι, συγγραφείς αστυνομικού έχουν διαβάσει Κρίστι, για να ακολουθήσουν μετά τον δικό τους δρόμο. Οπότε, σας υπόσχομαι ότι θα διαβάσω πολύ σύντομα.
 Προς το παρόν διάβασα το "Η Αγκάθα Κρίστι στο Οριαν Εξπρές" στο οποίο βλέπουμε την ίδια τη συγγραφέα μέσα στο γνωστό τρένο που έγραψε αργότερα το βιβλίο της.
Για να είμαι ειλικρινής, ήταν ένα σχετικά μονότονο βιβλίο. Ωστόσο μου άρεσαν πάρα πολύ οι περιγραφές των τοπίων και των χωρών, όπως και οι περιγραφές των χαρακτηριστικών της εποχής όπως τα ρούχα και όλα τα υπόλοιπα. Αυτό ήταν κάτι, το οποίο κράτησα από το συγκεκριμένο βιβλίο. Επίσης ο τρόπος, με τον οποίο συνδέονται οι τρεις γυναίκες είναι πολύ ενδιαφέρον και σε εκπλήσσει.
 Ωστόσο, γενικά μπορώ να πω ότι το βαρέθηκα και θα προτιμούσα να διαβάσω κάποιο βιβλίο της ίδιας της Αγκάθα. 

Λίγα λόγια:
Σε µια προσπάθεια να ξεπεράσει το τραυµατικό της διαζύγιο µε τον Άρτσι Κρίστι, η Αγκάθα Κρίστι ταξιδεύει µε το Οριάν Εξπρές µε προορισµό τη Βαγδάτη. Σε αντίθεση, όµως, µε τον διάσηµο ήρωά της, τον Ηρακλή Πουαρό, δεν µπορεί να διευθετήσει µε τόση τάξη τα µυστήρια που συναντά σε αυτό το µοιραίο ταξίδι.
Η Αγκάθα δεν είναι η µόνη στο τρένο που έχει µυστικά. Οι δύο συνταξιδιώτισσές της έχουν κι εκείνες τα δικά τους βάρη. Ο γάµος της Κάθριν Κίλινγκ κατέληξε σε τραγωδία, σπρώχνοντάς τη σε µια δεύτερη σχέση βυθισµένη στο ψέµα. Η νιόπαντρη Νάνσι Νέλσον παραπαίει απεγνωσµένη καθώς προσπαθεί να κρύψει το γεγονός ότι είναι έγκυος από άλλο άντρα. 
Οι τρεις γυναίκες δεν αποκαλύπτουν το παρελθόν τους η µία στην άλλη. Καθώς όµως το τρένο κατευθύνεται προς τη Μέση Ανατολή, οι παράλληλες τροχιές των ζωών τους θα διασταυρωθούν µε απρόβλεπτες συνέπειες…

 Είναι  ιδιαίτερο άρθρο, αυτή τη φορά, που δεν αφορά κριτική βιβλίου αλλά κριτική ενός μικρού eshop χειροποίητων προϊόντων για την περιποίηση όλου του σώματος, από τη Στέλλα.
 Την Στέλλα την ανακάλυψα μέσω Instagram - προφανώς- και δεν θα μπορούσα πάρα να ρίξω μια ματιά στα προϊόντα της. Βρήκα, λοιπόν, στερεά σαμπουάν, πηλους καθαρισμού προσώπου, lip balms με αρώματα που σε έκαναν να θες να τα φας. Δεν μπορούσα, λοιπόν, παρά να επικοινωνήσω μαζί της για να τα δοκιμάσω και εγώ η ίδια.
 Ήταν απίστευτα φιλική και εξυπηρετική μαζί μου και εν τέλει έλαβα ένα καλά προσταυτευμενο κουτί με lip balm με άρωμα σοκολάτας, cleanzing oleogel με τριαντάφυλλο και Chakra soap με λεβάντα. Περιττό να σας πω, πως μόλις το άνοιξα γέμισε ο τόπος μυρωδιές. Βέβαια, είχαμε και ένα μικρό ατύχημα καθώς το έλαιο από το oleogel λέρωσε το βαζάκι του. Αλλά όταν έχεις να κάνεις με χειροποίητα, έτσι γίνεται και αυτή είναι η αποδείξη ότι όντως είναι χειροποίητα.

 Οπότε και εγώ δεν είχα πάρα να τα δοκιμάσω. Επειδή το πρόσωπο μου χρίζει ιδιαίτερης φροντίδας χρησιμοποίησα το oleogel με μια μικρή επιφύλαξη. Ωστόσο, έμεινα πολύ ευχαριστημένη τόσο κατά την εφαρμογή του, όσο και αργότερα. Λόγω μιας μίξης ακραίας λιπαρότητας και ξηρότητας σε συνδυασμό με μια ελάχιστη ακμή, απέφευγα να χρησιμοποιω προϊόντα σε μορφή λαδιού. Με το συγκεκριμένο όμως, έκανα μασάζ το πρόσωπό μου, το ξεπλυνα και στη συνέχεια, συνειδητοποίησα πως δεν είχε αφήσει καμία λιπαρότητα ούτε και μου ξηραινε το δέρμα. Αντίθετα ήταν απαλό και με μια ελαφριά γυαλάδα.

Στη συνέχεια, αντιστάθηκα να μην φάω το lip balm αλλά να το εφαρμόσω στα χείλη μου για να δω πως τα πάει από ενυδάτωση και διάρκεια. Ήταν αρκετά λιπαρό οπότε στην ενυδάτωση λειτούργησε πολύ ωραία όπως και στη διάρκεια, έχοντας υπόψη ότι ως lip balm δεν κρατάει πολύ. 

 Όσον αφορά το σαπούνι, το χρησιμοποιώ σε συγκεκριμένα μέρη του σώματος μου λόγω μεγάλης ευαισθησίας, όμως από μυρωδιά και εφαρμογή είναι καταπληκτικο. 
 Εν κατακλείδι, η Στελλα κάνει πολύ καλή δουλειά και από ότι φαίνεται δεν είναι μόνο εξυπηρετική αλλά πάνω από όλα κοιτάει τις ανάγκες του καθένα από εμάς. 

 Είναι κάποιες στιγμές στη ζωή σου, που πάντα θες να τις θυμάσαι και στην ουσία δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς. Και αυτό διότι μένουν στην μνήμη σου ασυνείδητα και σε καθορίζουν ως άνθρωπο ακόμα και με μια λεπτομέρεια. Όχι, αυτή τη φορά δεν έχει να κάνει με βιβλίο, αλλά με τον εθελοντισμό σε μια μεγάλη πανεπιστήμιακη στην ουσία διοργάνωση.
 Ίσως κάποιοι να γνωρίζετε τα Ted, ομιλίες στο εξωτερικό (επί πληρωμή) για την αρχή, τις εμπειρίες του κάθε ομιλητή και πως μπορεί να παρακίνησει το κοινό μέσω της δικής του πορείας. Είναι πολλά πάραπανω από όσα σας λέω τώρα για να τα περιγράψω, οπότε ψάξτε το αν θέλετε. Εγώ λοιπόν, συμμετείχα ως εθελόντρια στο blog του TEDxAUTH. Στα Tedx οι ομιλητές έρχονται χωρίς πληρωμή για να μιλήσουν για τον ίδιο σκοπό που έρχονται και στα Ted.
 Η αλήθεια είναι πως στην αρχή, πίστευα πως απλά θα αρθρογραφω στο blog. Ωστόσο μόνο όταν ξεκίνησαν οι ετοιμασίες για το μεγάλο event κατάλαβα πως είμαι μέρος κάτι πολύ σημαντικού και αξιόλογου γεγονότος.
 Ομολογώ πως ήταν εξουθενωτικό, ιδιαίτερα αν ως blogger είσαι για ένα δωδεκαωρο μπροστά από έναν υπολογιστή και γράφεις ταυτόχρονα με τις ομιλίες. Ομως, κατάφερα να γνωρίσω τόσους αξιόλογους άνθρωπους που ήταν μέρος του προγράμματος για να μην μιλήσω για τους εθελοντές και την ομαδα των "blogατζίδων", όπως ονομαζόμασταν.
 Είδα από κοντά και φωτογραφήθηκα με τον πάρα ολυμπιονίκη, Στέλιο Μαλακόπουλο, έναν από τους καλύτερους και συγκινητικους ομιλητές μας, κατά τη γνώμη μου. Ίσως ο μόνος που συγκίνησε τόσο πολύ με την ιστορία του. Πραγματικά θαύμασα τη δύναμη και το σθένος του, τον αγώνα που έκανε.
 Θα ήθελα μέσα σε όλα αυτά να προσθέσω και την επίσημη γνωριμία μου με τον Πυθαγόρα Ελευθεριάδη από την ελληνική κοινότητα του bookstagram, που ήταν θεατής και μέχρι τότε δεν κατάφερα να τον γνωρίσω από κοντά. Είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ που εκτός από τους ομιλητές και οι θεατές ήταν άτομα που ήξερα μέσω των social media και έκαναν υπέροχη δουλειά.
 Τέλος, είμαι ευγνώμων για την ομάδα, στην οποία ανήκα και δεθήκαμε μέσω των συχνών μας συναντήσεων και της σκληρής μας δουλειάς. Η υπεύθυνη του blog, Ειρήνη Αθανασοπούλου, την οποία είχα την τύχη να γνωρίζω πάλι από το bookstagram πριν με επιλέξει για το blog, ήταν καταπληκτική. Μια φιλία και συνεργασία που επίσης δεν θα κοιτάξω. Είμαι πραγματικά ευγνώμων και χαρούμενη για όσα έζησα!