Άργησα πολύ να τελειώσω το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί είμαι αρκετά περίεργη σε λογοτεχνία που αφορά εποχές που θυμίζουν ''Περηφάνια και Προκατάληψη".
Τα θετικά του είναι πολλά, ξεκινώντας από τις όμορφες περιγραφές με πλούσιες εικόνες γεμάτες λεπτότητα και συναίσθημα. Από τα τοπία της Αγγλίας και της Ιταλίας, μέχρι τις προσωπικότητες των πρωταγωνιστών. Ο ρομαντισμός βρίθει σε αυτό το βιβλίο και προτείνω να το διαβάσει ο οποισδήποτε που του αρέσει αυτό το είδος, γιατί αλλιώς θεωρώ πως ίσως να το αφήσει στη μέση.
Διαπραγματεύεται αρκετά θέματα στην πορεία και η πρωταγωνίστρια Λούσι, έχει να αντιμετωπίσει την υποκρισία και τις συμφεροντολόγες σχέσεις της μεσοαστικής τάξης και γενικά της εποχής. Ένας γάμος που θα διαλυθεί, ένας έρωτας και πολλά ακόμη. Πραγματικά από βιβλία αυτού του είδους, εντυπωσιάζομαι από τις ιδιαίτερες αντιδράσεις του κάθε προσώπου σε σημείο που μοιάζουν πολύ με πρόσωπα υπαρκτά και τις υπαρκτές ανησυχίες τους, που πολλές φορές αντανακλώνται και στο παρόν. Η Λούσι βιώνει μέσα της την απελευθέρωση κατά το ταξίδι της στην Ιταλία, μα όλο αυτό δεν διαρκεί πολύ, μίας και η επιστροφή στην Αγγλία της επιφυλάσσει άλλα.
Με λίγα λόγια:
Η Λούσι Χάνιτσερτς, μια νεαρή Αγγλίδα, έχει μάθει να υπακούει στους κοινωνικούς κανόνες και τις συμπεριφορές που της υπαγορεύουν πρόσωπα του περιβάλλοντός της, από τη νευρωτική ξαδέρφη της μέχρι τη μητέρα και τον αρραβωνιαστικό της. Όταν κατά τη διάρκεια των διακοπών της στη Φλωρεντία θα γνωρίσει τον Τζορτζ Έμερσον και τον πατέρα του, η ζωή της αλλάζει για πάντα.
Γραμμένο το 1908, το μυθιστόρημα αυτό του Ε. Μ. Φόρστερ, το οποίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Τζέιμς Άιβορι (1985), είναι μια εξαιρετική κοινωνική κωμωδία, ένα πνευματώδες σχόλιο στη βρετανική αστική τάξη των αρχών του 20ού αιώνα.
Γραμμένο το 1908, το μυθιστόρημα αυτό του Ε. Μ. Φόρστερ, το οποίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Τζέιμς Άιβορι (1985), είναι μια εξαιρετική κοινωνική κωμωδία, ένα πνευματώδες σχόλιο στη βρετανική αστική τάξη των αρχών του 20ού αιώνα.
