Clare Mackintosh: Μετά το Τέλος
6:30:00 μ.μ.
Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση το συγκεκριμένο βιβλίο να έχει αυτό το περιεχόμενο. Σίγουρα, βαθύ, ιδιαίτερο θέμα για το οποίο δύσκολα ανοίγεις συζήτηση πόσο μάλλον το διαβάζεις. Πρόκειται, λοιπόν για τον παιδικό καρκίνο και συγκεκριμένα για μυελοβλαστωμα σε ένα δίχρονο αγοράκι, τον Ντίλαν και το ταξίδι που ξεκινάνε οι νέοι γονείς του. Ξεκινάω, λοιπόν να διαβάζω πιστεύοντας πως πρόκειται για την ιστορία του μικρού Ντίλαν και πως ξεπέρασε τον καρκίνο. Ωστόσο, το βιβλίο θέλει αλλού να στρέψει την προσοχή του αναγνώστη και αυτό το "άλλου" είναι οι γονείς, η σχέση τους και πως το αντιμετωπίζουν όλο αυτό. Στην αρχή αναρωτιουνται και μετανιωνουν συχνά για στιγμές που δεν έζησαν με το αγοράκι τους. Δείχνουν την κούραση τους, τόσο ψυχική όσο και σωματικη. Το πως επηρεάζει τη δική τους σχέση και το πως ακόμα και οι γονείς δεν είναι άτρωτοι και δυνατοι. Εν τέλει όταν ο Ντίλαν χειροτερεύει, οι γονείς πρέπει να πάρουν μια απόφαση που επηρεάζει τόσο το μέλλον του αγοριού όσο και το δικό τους. Ουσιαστικά τίποτα πλέον δεν θα είναι ίδιο. Και εκεί η ιστορία αρχίζει και αλλάζει. Εκεί είναι που με απορροφάει τελείως και προσπαθούσα έστω στο ελάχιστο να νιώσω την οδύνη και τον πόνο του να έχεις βαριά άρρωστο το παιδί σου. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Και σίγουρα, δεν είναι από τα βιβλία που διαβάζει ο καθένας, ειδικά αν είσαι γονέας. Ωστόσο ήταν εντυπωσιακό, καλογραμμένο και με μια έντονη συναισθηματική χροιά που από παθητικό αναγνώστη σε έκανε ένα ενεργητικό πρόσωπο, έναν θεατή, ακροατή ίσως και συνοδοιπόρο. Φυσικά και σας προτείνω να το διαβάσετε. Θα σας διδάξει πολλά χωρίς να το καταλάβετε. Όχι μόνο αν είστε γονείς και πως να φερθειτε ή το οτιδήποτε. Αλλά πάνω από όλα πως να είστε μαζί, πως να αγαπάτε και να ζείτε πάντα το παρόν.
Λίγα λόγια:
Μαξ και η Πιπ είναι ένα πολύ δεμένο ζευγάρι. Τίποτα δεν μπορεί να τους κλονίσει. Όταν όμως ο γιος τους αρρωστήσει, θα κληθούν να πάρουν μια μοιραία απόφαση: η ζωή του παιδιού τους βρίσκεται στα χέρια τους. Για πρώτη φορά, ο Μαξ και η Πιπ αδυνατούν να συμφωνήσουν. Ο καθένας τους θέλει ένα διαφορετικό μέλλον για τον γιο τους. Και αν μπορούσαν να γίνουν και τα δύο;
0 σχόλια