Η γεύση στη λογοτεχνεία
8:39:00 μ.μ.
Και όμως το φαγητό έχει τη θέση του σε μεγάλα λογοτεχνικά έργα προσθέτοντας μία νότα ζωντάνιας στο σύνολο.
Ο Μεγάλος Γκάτσμπι – Σκοτ Φιτζέραλντ (1925)
«....Aπό τα τραπέζια του μπουφέ, γαρνιρισμένα με αστραφτερά ορεκτικά, πικάντικα ζαμπόν με καρυκεύματα, σαλάτες με σχέδια αρλεκίνων, γλυκά χοιρινά και γαλοπούλες στολισμένες με σκούρο χρυσό....»
Ολιβερ Τουίστ – Τσαρλς Ντίκενς (1948)
Ολιβερ Τουίστ – Τσαρλς Ντίκενς (1948)
«...Το πληγούρι εξαφανίστηκε. τα αγόρια ψιθύρισαν ο ένας τον άλλον, και έκλεισαν το μάτι στον Ολιβερ, ενώ οι διπλανοί του τον ώθησαν. Παιδί καθώς ήταν, ήταν απελπισμένος από την πείνα και απερίσκεπτος από τη δυστυχία...»
Στο Δρόμο – Τζακ Κέρουακ (1957)
Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων - Λιούις Κάρολ (1865)
«....Πάρε λίγο κρασί, είπε ο λαγός σε ενθαρρυντικό τόνο. Η Αλίκη κοίταξε όλο το τραπέζι μα δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά μόνο τσάι...»
Στο Δρόμο – Τζακ Κέρουακ (1957)
«... Εφαγα μηλόπιτα και παγωτό. Γινόταν καλύτερο όσο πήγαινα βαθύτερα στην Αϊόβα. Η μηλόπιτα μεγαλύτερη, το παγωτό πλουσιότερο... »
Μόμπι Ντικ - Χέρμαν Μέλβιλ (1851)
Μόμπι Ντικ - Χέρμαν Μέλβιλ (1851)
«...Hταν φτιαγμένο από μικρά ζουμερά μύδια, ελάχιστα μεγαλύτερα από φουντούκια, ανακατεμένο με μπισκότο και παστό χοιρινό κομμένο σε μικρά κομμάτια. Το σύνολο ήταν εμπλουτισμένο με βούτυρο, και άφθονα καρυκευμένο με πιπέρι και αλάτι.....»
0 σχόλια