My Xmas list:Day 22
12:00:00 π.μ.
Σήμερα ήταν μία πολύ ξεχωριστή και συγκινητική μέρα. Επισκέφθηκα στα πλαίσια ενός προγράμματος το τοπικό γηροκομείο και πραγματικά έμεινα άφωνη από την σκληρότητα των ανθρώπων και την καλοσύνη κάποιων άλλων. Αλλά θα σας τα πω παρακάτω.
➽My day
Στο γηροκομείο λοιπόν, αντίκρισα γύρω στις είκοσι ηλικιωμένες οι οποίες κάθε άλλο παρά άνθρωποι δεν ήταν. Γλυκές, φιλόξενες, με αστείρευτη ενέργεια παρά τη προχωρημένη ηλικία τους. Κάποιες,βέβαια, δεν ήταν σε θέση να σηκωθούν από το κρεβάτι ή να μιλήσουν αλλά επικοινωνούσαν τόσο καλά με τους γύρω που συγκινήθηκα. Ωστόσο μία κυρία μου έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη. Ήταν μικροσκοπική και αρκετά μεγάλη. Ίσιωνε τη κουβέρτα της και μόλις είδε εμένα και το γκρουπ, μας αγκάλιαζε έναν- έναν με τόση χαρά που δάκρυσα.
➽My feelings
Λυπάμαι πραγματικά τους ανθρώπους που αφήνουν τους ηλικιωμένους γονείς τους σε ένα ίδρυμα. Αυτοί οι άνθρωποι που τώρα πια δεν είναι σε θέση να φροντίσουν τον εαυτό τους κάποτε αγωνίστηκαν σκληρά για να ζουν σήμερα, με αξιοπρέπεια τα παιδιά τους. Θα ήταν τιμή τους και καθήκον τους να έχουν τους γονείς τους στο σπίτι. Όχι μόνο τώρα τις γιορτές αλλά μέχρι να τους αφήσουν για ένα καλύτερο κόσμο. Όμως, θα ήθελα να πω συγχαρητήρια και στο εθελοντικό προσωπικό του γηροκομείου που πραγματικά είναι ήρωες!
➽My wish list item
Να φέρω όλους τους ανθρώπους κοντά.
➽My day
Στο γηροκομείο λοιπόν, αντίκρισα γύρω στις είκοσι ηλικιωμένες οι οποίες κάθε άλλο παρά άνθρωποι δεν ήταν. Γλυκές, φιλόξενες, με αστείρευτη ενέργεια παρά τη προχωρημένη ηλικία τους. Κάποιες,βέβαια, δεν ήταν σε θέση να σηκωθούν από το κρεβάτι ή να μιλήσουν αλλά επικοινωνούσαν τόσο καλά με τους γύρω που συγκινήθηκα. Ωστόσο μία κυρία μου έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη. Ήταν μικροσκοπική και αρκετά μεγάλη. Ίσιωνε τη κουβέρτα της και μόλις είδε εμένα και το γκρουπ, μας αγκάλιαζε έναν- έναν με τόση χαρά που δάκρυσα.
➽My feelings
Λυπάμαι πραγματικά τους ανθρώπους που αφήνουν τους ηλικιωμένους γονείς τους σε ένα ίδρυμα. Αυτοί οι άνθρωποι που τώρα πια δεν είναι σε θέση να φροντίσουν τον εαυτό τους κάποτε αγωνίστηκαν σκληρά για να ζουν σήμερα, με αξιοπρέπεια τα παιδιά τους. Θα ήταν τιμή τους και καθήκον τους να έχουν τους γονείς τους στο σπίτι. Όχι μόνο τώρα τις γιορτές αλλά μέχρι να τους αφήσουν για ένα καλύτερο κόσμο. Όμως, θα ήθελα να πω συγχαρητήρια και στο εθελοντικό προσωπικό του γηροκομείου που πραγματικά είναι ήρωες!
➽My wish list item
Να φέρω όλους τους ανθρώπους κοντά.
0 σχόλια